Opryszczka - przyczyny i zapobieganie
Opryszczka jest zaraźliwa od początkowych objawów do całkowitego wyleczenia. W dniach 1-2 pęcherze opryszczki są pełne wirusa, który rozprzestrzenia się poprzez ślinę, kontakt skóra do skóry lub dotknięcie przedmiotu, na powierzchni którego obecny jest wirus.
Dowiedz się, jak zapobiegać opryszczce
Umyj ręce
Zawsze myj ręce przed i po dotknięciu zmiany opryszczkowej.
Rozpoznawanie czynników wyzwalających
Znajomość i rozpoznawanie czynników wyzwalających jest ogromnym atutem w zarządzaniu wykwiami. Aby to zrobić, pomocne może być prowadzenie dziennika, w którym zapisujesz swój poziom stresu, wydarzenia, które wpływają na Twoje codzienne życie, co jesz, jak śpisz.
Podejmij działanie
Gdy tylko poczujesz, że pojawia się opryszczka, natychmiast nałóż Dyskretne plastry na opryszczkę Compeed®, aby zapobiec pogorszeniu się opryszczki i przyspieszyć jej gojenie
Dowiedz się więcej o przyczynach, zapobieganiu i leczeniu opryszczki
Opryszczkę powoduje wirus o nazwie herpes simplex 1 (HSV‑1). Nie istnieje skuteczne lekarstwo na ten rodzaj zakażenia, a pęcherzyki opryszczki mogą powrócić.
Nie ma bardzo szybkiego sposobu, który pozwalałby pozbyć się opryszczki w ciągu jednej nocy, ale jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, by skrócić czas utrzymywania się wykwitu i przyspieszyć proces gojenia.
Wykwity opryszczki są małymi pęcherzykami, które zwykle pojawiają się na wargach lub w okolicy warg i ust. W większości przypadków pęcherzyki pękają, przekształcając się w strup, który ostatecznie odpada. Wykwity opryszczki są najbardziej zaraźliwe po pęknięciu. Prawda jest jednak taka, że są one zaraźliwe od pierwszego objawu odczuwanego w okolicy ust, takiego jak mrowienie czy swędzenie, aż do całkowitego wygojenia się rany.
Jeżeli cierpisz na opryszczkę, nie jesteś sam. Około dwie trzecie osób poniżej 50. roku życia jest zakażonych wirusem opryszczki typu 1 (HSV‑1), a więc wirusem odpowiedzialnym za powstawanie wykwitów opryszczki[1]. W Europie odpowiada to nieco ponad 200 milionów kobiet (69%) i 187 milionom mężczyzn (61%). Zakażenie wirusem opryszczki przebiega w większości przypadków bezobjawowo, lecz może powodować też lekkie objawy lub bolesne pęcherze. Wykwity opryszczki mogą być nie tylko irytujące, ale również wywoływać poczucie zakłopotania, co ma negatywne skutki społeczne i emocjonalne. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do izolacji społecznej. Ale pamiętaj — nie jesteś sam.
Wykwity opryszczki (popularnie: opryszczka lub „zimno”) są grupami pęcherzyków wypełnionych płynem. Pęcherzyki często występują w skupiskach na wardze i wokół ust. Wyróżniamy kilka faz rozwoju opryszczki. Przed wystąpieniem wykwitu często wyczuwalne jest mrowienie lub kłujący ból. Później pojawiają się pęcherze, które zwykle pękają, sączą się, a następnie pokrywają się strupami i znikają w ciągu kilku dni do dwóch tygodni. W przypadku braku leczenia wykwit opryszczki utrzymuje się na skórze zwykle przez 7 do 10 dni, ale może też pozostawać na skórze do dwóch tygodni. Mimo że na opryszczkę nie ma lekarstwa, ból i nasilenie objawów związanych z wykwitem można kontrolować, a proces gojenia — przyspieszyć.
Najczęściej zadawane pytania
Masz pytania? Mamy wszystko pod kontrolą!
Opryszczka jest wywoływana przez wirus herpes simplex. Ogniska opryszczki, w których na skórze pojawia się pęcherz opryszczki, są często wywoływane przez zmiany temperatury (na przykład gorącą lub zimną pogodę). Dodatkowo, między innymi stres i uczucie niepokoju, mogą również wywoływać opryszczkę
Opryszczka zwykle goi się w ciągu 7-12 dni. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli opryszczka nie goi się lub jej stan wydaje się pogarszać.
Nawroty opryszczki są bardzo powrzechne. Wirus pozostaje w splocie nerwowym w mózgu w postaci nieaktywnej lub uśpionej. W tym czasie nie następuje replikacja wirusa. Okres czasu, przez który wirus pozostaje w postaci uśpionej, różni się. Niektóre czynniki wyzwalające mogą powodować przemieszczanie się wirusa przez nerwy do skóry i doprowadzić do ponownego wystąpienia objawów. Ten stan jest nazywany nawrotem.
Nawrót choroby może występować nawet u osoby z prawidłowym układem odpornościowym. Czasami nawroty występują spontanicznie. Do znanych czynników, które mogą sprzyjać nawrotom choroby zalicza się: wysiłek fizyczny, utrzymujące się działanie czynników stresujących, lęk, gorączka, ekspozycja na światło ultrafioletowe, ekspozycja na słońce, uszkodzenie nerwów, uszkodzenie tkanek, osłabiony układ odpornościowy, wysoka temperatura, niska temperatura, menstruacja, inne infekcje, zmęczenie lub zmiany hormonalne.
Opryszczka wargowa to bolesne pęcherze na twarzy, głównie wokół ust, wywołane przez wirus opryszczki pospolitej (HSV), w Polsce nazywane również ,,zimnem". Istnieją jednak różne odmiany wirusa opryszczki, a najczęstszymi są Herpes Simplex Virus 1 (HSV-1) i Herpes Simplex Virus 2 (HSV-2), przy czym HSV-1 jest znacznie bardziej rozpowszechniony niż HSV-2. HSV-1 zwykle powoduje opryszczkę wargową, podczas gdy HSV-2 najczęściej powoduje opryszczkę narządów płciowych.
Chociaż wykwitom opryszczki nie można zapobiec, nastepujące działania mogą zminimalizować rozprzestrzenianie się opryszczki i zmniejszyć częstotliwość wykwitów:
Należy zawsze myć ręce przed dotknięciem zmiany wywołanej opryszczką i po jej dotknięciu.
Unikać całowania, picia z jednego naczynia i stosowania wspólnych produktów do pielęgnacji ust, do momentu wygojenia się opryszczki.
Jeśli znasz czynniki wywołujące u Ciebie opryszczkę, postaraj się zminimalizować narażenie na ich działanie. Na przykład, można stosować balsamy do ust z SPF, jeśli opryszczka jest wywoływana przez ekstremalne warunki pogodowe.
Nie można uniknąć zakażenia wirusem powodującym opryszczkę ani całkowicie zapobiec przyszłym wykwitom.